قرارداد بيمه يا بيمهنامه
تعريف بيمهنامه طبق ماده 2 قانون بيمه ميگويد: «عقد بيمه و شرايط آن بايد به موجب سند كتبي باشد و سند مزبور موسوم به بيمهنامه خواهد بود».
بيمهنامه سندي است كه با توجه به قانون و مقررات بيمه و با توجه به پيشنهاد بيمهگذار و موافقت بيمهگر تنظيم شده و از طرف بيمهگر در اختيار بيمهگذار قرار ميگيرد در بيمهنامه حدود وظايف و تكاليف و تعهدات طرفين تحت عناوين شرايط عمومي شرايط پيوست و شرايط خصوصي تعيين ميگردد.
ماده سه قانون بيمه در ايران مقرر ميدارد امور ذيل بايد به طور صريح در بيمهنامه قيد شود. تاريخ انقضاي قرارداد، اسم بيمهگر و بيمهگذار، موضوع بيمه، ابتدا و انتهاي بيمه، حادثه و يا عملي كه عقد بيمه به مناسبت آن به عمل آمده است حق بيمه، ميزان تعهد بيمهگر در صورت وقوع حادثه.